Ermelo ECWC Endurance 2021
Endurance is voor iedereen
Geschreven door Jacob Melissen
Van alle hippische disciplines is de endurance nog steeds de minst gekende. Dat is jammer omdat het juist die tak van de paardensport is die door paarden en pony’s van alle rassen en door ruiters van alle leeftijden beoefend kan worden.
Foto door: Jacob Melissen
Vaak wordt deze discipline vergeleken met de Elfstedentocht. Op zich lijkt dat logisch omdat deze monstertocht van 200 kilometer op de schaats vergeleken kan worden met de rit van 160 kilometer die ruiters en paarden op één dag afleggen. Net als de schaatsers die in de Elfstedentocht van start gaan zich hebben voorbereid op kortere afstanden, zijn ook de combinaties die in de 160 kilometer lange rit te paard starten eerst van start gegaan in wedstrijden over veel kortere afstanden.
Zo worden er wedstrijden over 20, 40, 60, 90 en 120 kilometer georganiseerd en in deze wedstrijden dient men eerst van start te zijn gegaan en natuurlijk gefinisht voordat men in de ‘Koningsklasse’ van 160 kilometer mag verschijnen.
Foto door: Jacob Melissen
Er is één grote overeenkomst in wedstrijden over alle afstanden en dat is dat het welzijn en welbevinden van het paard wordt geborgd door dierenartsen. Voor de start van elke wedstrijd worden de paarden veterinair gekeurd. Daarbij wordt niet alleen gekeken of de paarden ‘rad’ (regelmatig bewegend) zijn, maar ook wordt de temperatuur en de hartslag gemeten. Ditzelfde gebeurt tijdens tussentijdse keuringen, want bij ritten langer dan 30 kilometer zijn er tussenstops waar dierenartsen nauwgezet kijken of het paard van start kan en mag gaan in de volgende etappe. Ook na het passeren van de eindstreep volgt er een strenge veterinaire keuring.
Het aantrekkelijke van de endurance sport te paard is dat de routes bijna altijd door schitterende terreinen voeren van grote landschappelijk waarde. Daardoor is voor heel veel mensen het rijden van een endurance wedstrijd een alternatief voor een lekkere buitenrit in een geheel nieuwe omgeving. Daarbij leer je als endurance ruiter niet alleen je paard heel goed kennen, ook leer je te luisteren naar de signalen die jouw paard aan je geeft. Zo kan een paard na 15 kilometer aan geven dat je wat hem betreft rustig iets meer tempo mag vragen, terwijl je even later een signaal krijgt dat je het toch iets rustiger aan moet gaan doen.
Een ander aantrekkelijk onderdeel van deze discipline is dat je er voor kunt kiezen om in een groepje de afstand te overbruggen, of dit helemaal in je eentje samen met je paard te doen, waarbij je er geheel vrij in bent om jet tempo te kiezen. Je mag zelfs halthouden als je wilt. Die vrijheid, die ongebondenheid, die band met je paard: nergens ondervind je dat sterker dan in de endurancesport!
Foto door: Jacob Melissen
In stap, draf of galop rijdend langs veld en beemd, door bos en over hei, ervaar je als endurance ruiter de waarheid van het gezegde dat de hemel op aard ligt op de rug van een paard.
De hemel op aarde ligt op de rug van een paard.